In Barcelona is sinds een half jaar ongeveer een winkel open met Nederlandse producten: Super Lekker. Ik ga er natuurlijk kijken: F. heeft regelmatig nieuwe pindakaas nodig van Calvé, smeuïg tot op de bodem. De Amerikaanse van de supermarkt in de Corte Inglés heeft hij niet eens opengemaakt.
Super Lekker is een vrij klein zaakje, en voor een winkel toch ook nogal leeg. Je kunt er diepgevroren bitterballen kopen, voor de hand liggende stroopwafels en zakjes drop, poffertjesmix van de Jumbo en verse Goudse kaas.
En verder: worteltjes en doperwtjes in potten van Hag, knakworsten uit blik, Calvé mayonaise en talloze andere 'partysauzen', een flink assortiment Conimex (gado-gadosaus of Boemboe Bali in een zakje), potten Chicken Tonight en zakjes soep van Honig. Dat Chicken Tonight een Nederlands product is wist ik niet (het schijnt inderdaad zo te zijn) maar of je dat in Barcelona zó mist dat je er speciaal voor naar Super Lekker gaat?
Ik koop pindakaas, dropjes en poffertjesmix (van Jumbo) - tenslotte hebben we een poffertjespan van 3,1 kilo hierheen gesleept - en praat even met de aardige jongen achter de kassa. Zelf is hij Spaans, hij drijft dit zaakje met zijn Nederlandse vriendin en spreekt een paar woordjes Nederlands. Poffertjesmix, dat lijkt me lastig, zeg ik: je hebt daar toch echt zo'n speciale pan voor nodig. 'Ja, dat is zo', geeft hij toe. 'En de instructies op het pak zijn ook alleen in het Nederlands.' Dat lijkt me nou een kleiner probleem, maar ja, dat heb je dan ook nog.
Er wonen best wat Nederlanders in Barcelona: een kleine 10.000 in Catalunya waarvan de meeste ongetwijfeld in de hoofdstad. Die zullen voor de aardigheid misschien best eens gestampte muisjes willen halen. Maar soep uit een zakje van Honig? Diepgevroren boerenkool met rookworst? En zal er ook maar één local zijn die verslingerd raakt aan gehaktballen uit blik? Ik koop voor de zekerheid twee potten pindakaas: ik vrees dat Super Lekker het geen drie maanden langer gaat redden.
Het stemmen is trouwens gelukt! Op woensdag om 10:30 lag het stembiljet keurig bij vriend T. in de bus. Of het echt geholpen heeft is de vraag, want de uitslag was niet om erg vrolijk van te worden. Maar ik behoor tenminste tot de 42,1 procent van de Amsterdammers die de moeite heeft genomen een stembus te vinden.
