Gisteren stond op de voorpagina van Trouw dat rolstoelers vaak niet met de bus mee kunnen. Op dezelfde dag stond er een erg goeie cartoon van Hein de Kort in Het Parool over hetzelfde onderwerp. Er zijn 450 testritten uitgevoerd door een mystery wheeler; bij 14 procent van de ritten 'was de assistentie van de chauffeur niet naar behoren' en bij 7 procent voelde de rolstoelgebruiker 'zich niet respectvol behandeld'. Bij een kwart van de bussen was de automatische rolstoelplank defect.

Eigenlijk heb ik het nooit zo geprobeerd, het openbaar vervoer met de rolstoel. Behalve in Barcelona, waar ik met de metro overal in de stad kon komen. Soms had een halte geen lift, maar door mijn handige plattegrond met doodshoofdjes wist ik precies welke haltes dat waren, zodat ik een andere kon nemen om uit of over te stappen.

Vriendin en mede-rolstoeler I. is óók vaak in Barcelona geweest, maar nam daar altijd de bus. Die zijn er kennelijk ook behoorlijk toegankelijk, hoewel zij daar wel altijd met anderen was, zodat je bij moeilijke opstapjes en kapotte automatische uitschuifbare hellingbanen hulp van vrienden hebt en niet afhankelijk bent van een chauffeur. Die is ten slotte ook verantwoordelijk voor de andere passagiers en voor zijn bus - dat er niet iemand mee wegrijdt terwijl hij op de halte aan een rolstoeler staat te sjorren.

Ik heb hier in Nederland voor de trein weleens uitgezocht hoe het werkt, maar het leek me geen sinecure. Je moet bellen met welke trein je gaat, en dan staat een conducteur met een speciale hellingbaan klaar om je in en uit de trein te laden. Ik ben een keer met de Thalys naar Parijs gegaan, dat ging prima, maar bij een ritje naar Utrecht leek het me erg foutgevoelig. Wat als je ineens een trein later wil nemen, of als er toevallig géén conducteur met hellingbaan staat? En bovendien: hoe kom ik bij het station? Dan moet ik eerst met de bus, en ook daar zag ik vele hindernissen.

Echt getest heb ik het dus nooit, trams, treinen, bussen en metro's. Ik ga tegenwoordig natuurlijk ook overal met mijn auto heen. De alcohol moet ik dan laten staan en een parkeerplekje vinden is soms een beetje een gedoe, maar verder gaat het meestal prima.

Hoewel dit onderzoek niet direct een aanbeveling is, heb ik toch het gevoel dat ik het eens moet proberen, op een dag dat het niet regent en waarop ik niets anders te doen heb. OV-chipkaartje bestellen en een beetje crossen door de stad. Dan kan ik in de kroeg tenminste een biertje drinken. Keerzijde is dan wel dat ik de laatste bus naar huis moet halen - en meegenomen moet worden. Maar na zo'n artikel laat geen enkele chauffeur je toch meer staan?