Ik heb braaf mijn oefeningen gedaan uit het boek, Stap voor stap je depressie te lijf. De activiteitenvolgkaart gedownload en erop ingevuld wat ik van uur tot uur doe. En hoe ik me daarbij voel (krant lezen in bed, somber 3, ontbijten met muesli, somber 2, afwas doen, voldaan 3, beginnen met werk, opgeruimd 6), maar vraag me toch steeds sterker af wat het nut ervan is. Dat de mens blijer wordt van korte verhalen schrijven dan in bed Plants vs Zombies spelen begrijp ik, maar als je somber bent is het nou juist heel moeilijk om korte verhalen te gaan schrijven. (En PvZ is erg leuk, moet ik zeggen.)
Dat geldt trouwens ook voor deze blog, ik heb de laatste tijd onregelmatig en weinig geschreven. "Het lijkt me zo'n prettige manier om de dingen van je af te schrijven", zei laatst een vriendin tegen me. Maar dat is niet mijn doel bij het schrijven, geloof ik, en zo werkt het ook niet helemaal: dat ik iets meemaak en dan direct mijn woede / frustratie / verbijstering in een blog knal. En dan opgelucht verder ga met het leven. Het is een lastig proces en er is een zekere afstand voor nodig. Soms duurt het maanden voor ik een onderwerp goed op papier heb.
Ik spreek mijn twijfels uit tegen de psycholoog. Gedragsactivatie.. ik weet niet of daar nou het probleem ligt dat ik op moet lossen. Ik hang zelden hele dagen op de bank te zappen terwijl ik me slecht voel en nergens toe kom. En dat ik dan kleine, haalbare doelen stel zodat ik tevreden over mezelf ben als ik die heb bereikt. Neem je niet voor vijf dagen in de week te sporten, zegt het boek, want dan leg je de lat wel erg hoog. 'In plaats daarvan besloot Aïsha' - alweer volgens Stap voor stap - 'de eerste twee avonden van de week naar het café te wandelen'. Het staat er echt! Naar het café! Gedragsactivatie met een laagliggende lat!
Ja, dat vraag ik me ook af, zegt de psycholoog nadenkend. Misschien is bij jou meer een coping issue. Ik knik en probeer mijn geduld te bewaren. Ik word nou eenmaal snel kriebelig bij psychologen, daar kunnen zij waarschijnlijk weinig aan doen. Hoe moet je dat doen, copen met zo iets? That's the question.
