Deze kamer heb ik via 'Das Schwarze Brett im Internet' gevonden, een virtueel prikbord waar ik ooit een berichtje op plaatste en waardoor nog steeds af en toe aanbiedingen voor kamers in mijn mailbox tref. Het is heel fijn om ergens te gaan wonen waar kamers over zijn, in plaats van dat je moet bidden en smeken om voor 600 euro per maand een hokje onder de trap te huren. Je voelt je op een wonderlijke manier welkom. Keerzijde daarvan is de leegstand: er staan hier onnoemelijk veel vervallen huizen waar niks mee gebeurt. Fijn voor studenten en kunstenaars, niet zo goed voor de stad, die er op sommige plekken belabberd bij ligt.

Maar goed; met mijn nieuwe huisgenoten heb ik indertijd geskypt bij wijze van hospiteren. "Ich mache Cappuccinos die man sich noch lange nachher erinnert" had ik geschreven om mijzelf aan te prijzen. Die belofte heb ik eindelijk ingelost, al had ik misschien iets uitgebreider moeten informeren naar de Putzgewohnheiten van mijn huisgenoten.