Scooter startte weer niet, de ochtend nadat ik 'm van de garage had opgehaald. Vriend B. opgebeld, die me kwam uitleggen hoe mijn accudruppelaar werkte ("kijk, de rode kabel klem je aan de rode draad, de zwarte aan de zwarte draad"). Intussen met de elektrische fiets naar de bioscoop gegaan, wat een grote overwinning was omdat Kriterion met een beetje fantasie en ms aan het andere eind van de stad ligt. En een keer de trappers ronddraaien ongeveer gelijk staat aan een stap.
Maar het ging best goed met de Flyer, Zwitserse technologie in het laagland en een lamp waarmee ik tegenliggers verblindde. En dat zonder accudruppelaar. Werd beloond met een fijne, roffe en treurige film, The Social Network. Ik ben een van de ruim 500 miljoen mensen met een Facebookaccount (volgens hun eigen cijfers dan, maar ze schijnen ook te zeggen dat er in Oslo 1,6 miljoen Facebookers zijn, terwijl de stad maar 600.000 inwoners heeft). In elk geval was ik altijd al een 'niet-actieve gebruiker', maar nu probeer ik me sinds een paar weken af te melden. Ik gebruik mijn account zelden, zet er nooit wat zinvols op en vind het vervelend dat ie dan toch zo hoog scoort in je Google-alerts. Facebook, been there, done that.
Account gewist dus, dat lijkt met een eenvoudig klikje te kunnen. Maar it takes two to untango; Facebook laat je na je gratis en vrijblijvend toetreden niet zo gemakkelijk los. Het schijnt dat het bedrijf je ook na afmelden blijft volgen. Waarschijnlijk zal ik daar ook weinig van merken, maar dat is natuurlijk de geniepigste soort privacy-schending.
Waarheidsgetrouw of niet, een mooie film was het. Vrienden tegengekomen, nagepraat, ouderwets doorgezakt in het Kriterioncafé, al heb ik maar twee biertjes nodig om een kater te veroorzaken waar ik er een vroeger tien voor nodig had. Wat in feite winst is.
